Ya Birlik Olacağız Ya Da Birlikte Yok Olacağız

Kaybettiğim çok oldu.

Sağlığımı kaybettim, sevdiğim insanları kaybettim.

Kazanmayı düşlediklerimi, paramı, işimi, güvenimi kaybettim.

Düşlerimin elimden kaydığı günler oldu. İnandığım insanların arkasında yolumu kaybettiğim çok oldu.

Kaybetmediğim tek bir şey vardı. Umudum.

Bugünlerde kimse umuttan bahsetmiyor. Varsa yoksa her şeyin daha kötü olacağını hep bir ağızdan haykırıyor cümle alem.

Umudunuzu yitirmeyin dendiğinde size gerçeklerden(!) bahsediyorlar. Biz realistiz diyorlar. Ancak Albert Einstein da “Mantık sizi A noktasından B noktasına götürür. Hayal gücü ise her yere.” Diyor.

Gerçekçilerin unuttukları bir şey var. Bu dünyada her neyi başardıysak umudumuzla başardık.

Çanakkalede’de 7 düvele meydan okuyamazsınız, kaybedersiniz dediler. Yendik.

Hasta adamsınız. Bittiniz. Tekrar ayağa kalkamazsınız dediler. Cumhuriyeti kurduk.

Siz ilerleyemezsiniz, büyüyemezsiniz ve dünyada belirleyici rol oynayamazsınız dediler. 15 Temmuz’da cevaplarını verdik.

Daha önce yaptık. Yine yapacağız. Bu zor günlerin üstesinden hep beraber yine geleceğiz. Birbirimize sarılacağız ve bize sadece umutsuzluk aşılayan, ruhumuzu daraltan sözleri geviş getirmeyeceğiz.

Olumsuzluğun kimseye faydası yok. Yeni bir şeyler söylemek lazım.

Çabalamak, gayret etmek lazım.

Edgar Allan Poe’nın dediği gibi:

“Dünyanın gördüğü her büyük başarı, önce bir hayaldi. En büyük çınar bir tohumdu, en büyük kuş bir yumurtada gizliydi.”

Umudunuzu asla ve asla kaybetmeyin. Ülkemiz ve milletimiz bu büyük sınavı hakkıyla verecektir. Her şey geride kaldığında umudunu diri tutanlar aydınlığa çıkacaktır.

Ülkenize, milletinize, devletinize ve özellikle kendinize inanmaya devam edin. Albert Camus’un dediği gibi.“İnancın yere düşerse silahın da yere düşer.”


Sevgiyle ve umutla kalın.