Eğitime ve Eğitmenliğe Dair Her Şey

“ Eğitimlerdeki Zombiler ve Onlarla Başa Çıkma Yolları ” isimli yazımı Linkedin’de paylaştığımda bir hanımefendi şöyle bir anısını paylaşmıştı. Kendisi eğitim vermek için bir ilaç firmasına gitmiş ve oradaki yöneticilerden birinin ”ben bu firmada 600 küsur eğitime gittim ve hiçbir işime yaramadı” gibi bir tepkiyle karşılamıştı. Yöneticinin 600 eğitimi nasıl aldığını bilemiyorum ama yine de içerisinde bir takım doğruları bulunduran bir yakarış olduğunu ifade etmeliyim. Gerçekten de o yöneticinin 600 eğitime ihtiyacı var mıydı? Eğer vardıysa şuan o eğitimlerde kazandığı bilgi, beceri ve tutumları neden kullanmıyor, kullanamıyor? Sanıyorum bu soruların cevabı şu olmalı: Eğitim Obezliği. Eğitim obezliğini anlatmadan önce obez ne demektir öncelikle buna bakmak istiyorum. Türk Dil Kurumu obezi aşırı şişman olarak tanımlıyor. Bir nevi bünyenin ihtiyacından fazla gıda tüketilmesi sonucu oluşan durum da diyebiliriz. Obezite bireylerin ve devletlerin başına ciddi bir bela artık. Ciddi

Yüzyüze eğitimin sonunun geldiğine, en azından şimdilik, inananlardan değilim. İnsan, insan olduğu sürece temasa ihtiyacı olacaktır. Ama yine de mevcut gelişmeleri görmezden gelemeyiz. Arkadan gelen dijital yerliler mevcut ezberi hepten unutturacak gibi görünüyor.  Bunlara ek olarak dünyada ve Türkiye’de hızla artan mobil teknoloji alt yapısı, mobil çalışan sayısını da arttırmaya başladı. Çalışanlar artık iş yerlerine gitmeden; kafelerde, evde, parkta, bahçede ve belki de yolculuk esnasında çalışabilmekteler. Ayrıca iş yerleri de maliyetlerini düşürmek için çalışanlarını dışarıya yönlendirmeye başladı. Bir araştırmaya göre 2015’te 1.3 milyar kişinin mobil çalışan olması bekleniyor. Yani insanlar artık tek bir fiziki mekanda bulunmak zorunda kalmayacaklar. Tüm bu gelişmeler ister istemez yüzyüze eğitimin geleceğini bizlere sorgulatıyor. Her ne kadar etkinliği diğer öğrenme metodlarına göre daha güçlü olsa da dünyadaki teknolojik gelişmeler ve artan maliyetler

Temmuz ayından beri süren blog serüvenime kıymetli dostum Cem Berk'ten de bir katkı geldi. Kendisi eğitim tasarımı hususunda epey yol katetmiş bir eğitim profesyoneli. Çok önceleri kendisinden duyduğum "Artırılmış Gerçeklik" kavramına dair bir yazı hazırladı. Kariyerine ETİ'de Öğretim Tasarımı Uzmanı olarak devam eden Cem'in bu enfes yazısı için kendisine çok teşekkür ediyor ve yazılarının devamını diliyorum. Keyifli okumalar   Eğitimde artırılmış gerçeklik uygulamalarının zamanı geldi de geçiyor bile!   Özellikle motor becerilerin kazandırılmasına yönelik teknik eğitimlerde, katılımcıların tümüne eşit zamanın ayrıldığı, her birine uygulama imkânının tanındığı, anında geribildirimin sağlandığı, gürültüsüz, geniş ve ferah laboratuar ortamlarının bulunduğu bir öğretim tasarımı yapmak, tüm öğretim tasarımcılarının rüyasıdır. Böylelikle katılımcılar işbaşına geçtiklerinde minimum ıskarta ve maksimum iş güvenliği ile çalışabilirler.

Meksikalı arkeologlar, 21 Aralık 2012’de dünyanın sonunun geleceğine dair bir Maya kehanetinin yazılı olduğu bir tabletin daha deşifre edildiğini açıkladı. Dünyada bir kıyamet furyasıdır almış başını gidiyor. Kimileri seçilmiş lokasyonlara kaçmanın peşinde. Dünyada kıyametin vurmayacağı birkaç yerden biri de İzmir’in Şirince köyü. Cümbür cemaat köyün kapısını aşındırmış durumda. Şahsen 21 Aralık tarihinde kıyametin filan kopacağını sanmıyorum ama bu kehanet işi bana ister istemez geleceği, özellikle de kurumsal eğitimin geleceğini düşündürdü. Belki Mayalar kadar makro düzeyde kehanetlerim olmasa da kurumsal eğitimin geleceği hususunda bir takım öngörülerim var. İşte önümüzdeki 10 yılda kurumsal eğitimin başına gelecekler Kimseye bir şey öğretemeyeceksiniz Bu konuda çok eskilerden Galileo’nun söylediği bir söz var:” Siz kimseye bir şey öğretemezsiniz. Ancak kendisine öğrenmesi için yardımcı olabilirsiniz.” Bugüne kadar bu sözü dikkate almadık bel